Hevpeyvîna Pîsagor a bi Zerdeşt Pêxember re -13-

 

Tenê, bo bidawîkirina  merasîmê,  di nav piyaleyeke zêr a di şiklê hêkê de, hinek şerab pêşkêşî  kesra û giregirên wî yên samîmî kirin. Destûr dan min da ez nêzîkî wan bibim û bêhn û bala xwe bidim ka  nexşa ser rûyê wê piyaleya xweşik çi dibêje; di nav tişt miştên din de min ji  cotkarekî hema bibêje tazî bêtir  şiklê xwedawendekî dişibî Prîap (Girê geriyayî) yê  pir xurt  û balkêş ê “bi halê mêrekî pir zexmê li ser xwe neqişandî” dît.

ji şikefta razdar dor bi dor, bi giraniya serbilindiya oldariyê  kişyan derve. Gel, parçeyên cemedê  di destan de li derve sekinîbû. Min kir nekir têdernexist ka bo çi? Wan di cih de ez perwerde kirim. Meş,  ji aliyê ciwanekî bedew,  siwarê hespekî bozê sîpehî, baweşînokeke ji perên ciwîkan çêkirî di destan de, hat destpêkirin. Girse da dûv û parçeyên cemedê avêtinê: kevneşopiyeke berê ya êdî resentiya xwe bo şagirtên  nûhatî diparêze.

      Em di demeke wisa de bûn ku zivistana êdî li ber sekeratê hêj li gelek herêman zora  demsala xweş dibir.

   Pers, dema lava dikin dibêjin: carinan bo derbirina ronahî, germahî û demê;  ku roj danerê wan e; carinan  jî zanayên mezin, zor û hêz û xweşikiya taybetmendiyên sereke yên xwezayê wek Mîtrahê sêsik (Sêmend) bi nav dikin.

Bo xwendina dûmayîka hevpeyvînê, ji kerema xwe re lînka jêr bitikînin.

https://mamostemaruf.blogspot.com/2021/02/hevpeyvina-pisagor-bi-zerdest-pexember_4.html