Ha bila bi ya ola te be, Tayîbê ehlê îslam...

 

Mebesta bingehîn a tevahiya hukmên Îslamê wek pênc diviyat ( zarûriyat-i Xemse) tê binav kirin:

Parastina ol, jiyan, nifş (Nesl), mal û aqil...

 

Bi gotineke din armanca Îslamê, sedema hebûna Îslamê ev pênc diviyat in.

 

Dîsa bi ya Îslamê, gava li dijî ola Îslamê, li dijî jiyanê û berdewamiya nifşa merivan, li dijî mal û aqlê merivan tawanek hatibe kirin, li gorî asta giraniya wî sûcî cezayên wek qisas, diyet, kefaret tên birîn.

 

Ev diviyat û ceza jî divê ji aliyê dewleteke îslamî ve bên sepandin,  bên cih.

Di vir de pirsên ku divê meriv bike  ev in:

 

-Sînorê parastinê heta kî derê ye? Misilmanan tenê dihundirîne an tevahiya mirovahiyê? Bi erdnîgariyê ve girêdayî ye, an bi kom û civakan ve?

- Heger merivek, an komek ji van diviyatan hukmên Îslamê na, prensîbên baweriyek dî, hiqûqek cuda, an bîrdoziyeke dijberê Îslamê bipejirîne çawa dibe?

 

Wek mînak çend meriv rabin, bibêjin parastina ol bi  dewletê maye? Baca ku ez didim çima bo parastina ol tê xerc kirin, gelo wê gavê dibin neyarê ola Mihemed?

 

An, komek mirov peyda bibe, anîna zarokan li xwe qedexe bike û ûrtkoriyê li xwe ferz bike dewleta Îslamî, bi hinceta berdewamiya nifşa wan,  bi darê zorê ew dizewicîne, dike xwedî zar û zêç?

Dîsa hinek meriv  bi hev re nîqaş û nirxandin û mutale bikin, biryar bidin bibêjin; “em êdî nikarin barê aqil bikişînin; em ê heta mirinê ji xwe re araq û şerabê vexwin, serxweş bigerin” dewleta îslamî wê kîjan xweliyê li serê xwe bike?

 

Li Turkiyeyê û li Rojhilata Navîn ev diviyat û ceza tim û tim di rojevê de ne û hemû şer û pevçûn di nav alîgir û dijberên van eniyan de bi salan e dikudîne.  

 

Hêz û quweta min naçe Rojhilata Navîn lê, ez dikarim ji Tayîpê Olparêzê li ber pozê min hazir û nazir disekine re bibêjim;

 

Birêzo, ez wek hemwelatiyek misilman demildest dixwezim ku tu hukmên îslamê yên bo parastina  jiyanê û cezayê qisasê yê bo wî sûcî bisepînî, bikî merîyetê.

 

Dora pêşî bila balafirên te yên şer,  xanî û lojman û koşk û serayên sûcdarên Roboskiyê bombe bikin, ji wan jî 37 kesan  bikujin...

 

Dîsa, bila leşker û polêsên te, kesên li Somayê bûn sedema kuştina 301 madenkaran kom bike, destên wan bi kelemçe, lingên wan bi qeyd û lale bike; wan bi zorî bajo kûrahiya heman kanê û wan di ser hev de bi gaza karbon monoksîtê jahrî bike, bihn li wan biçikîne û  bifetisîne...

 

Na, birê min na, ez poşmam bûm... Her kes bila  bi qasî şeref û heysiyata xwe, bi kula xwe, bi giraniya ezabê xwe di dojeha wîjdanê xwe de  bijî. Gunehê min bi zarokan hat...