Hevpeyvîna Pîsagor a bi Zerdeşt Pêxember re -5-

 

PÎSAGOR- Pişta xwe bi xulamekî ve girê bideû xwe bide alî!              

ZERDEŞT- Heger sirra me di destê OEbare de be ne xem e, hebûna wî jî di destê me  de ye. Biaxife jî tişt nabe, jixswe kes jê bawer nake. Gel sedema her tiştî bi hîkmet û îmanê ve  girê dide, bi rastiyê ve na...

PÎSAGOR-Tu xwe qurre dikî dibêjî  qey ez ê bandora îro ya li hevdemên xwe dikim li nifşên ayende jî bikim, ne wisa?

ZERDEŞT- Nifşên ayende wê min biecibînin; êw  ê kesên gel bo xapandinê dixapînin û yên him kêfa wî xweş dikin,him jî xeletiyên wî sererast dikin ji hev veqetîne. Heger tu tu nikaribî ji merivên din re rêbertî bikî an naxwazî wan azad bihêlî,  ya qenc ew e ku tu di mala xwe de rûnê

PÎSAGOR- Ez ê ji vê ramanê sûd werbigrim.

ZERDEŞT- Divê dilpak û rast li ber fedakariyê bejna xwe  bitewînin. Heger pir xwezînok ( Talepkar) û hişk bîn serkeftin nabe. Tu bixwazî di nav mirovan de navê xwe mezin bikî, li ber te  du rê tine tu pê de biçî. Bona ku ew werin ser heqiyê divê zor bidî mirovan.

PÎSAGOR- Heger  gohê gel li ser me bûya û sedema rast a hêrîn û nexweşiya hespa efendiyê te bibihîsta gelo dê çi bigota?

ZERDEŞT- Belê! Ji çi gilî bike? Darîûs û Zend Awestaya min ne hêjayê Cambyse û ola berê ya rahîbên hanê ne?  Em bona merivan ji xwiyê xerab bi dûr bixi  xwe heta asta wan nizm dikin, tu dibêjî mirov  ji vê yekê ne kêfxweş in?

Bo xwendina dûmayîka hevpeyvînê, ji kerema xwe re lînka jêr bitikînin.

 https://mamostemaruf.blogspot.com/2021/02/hevpeyvina-pisagor-bi-zerdest-pexember_41.html

Hevpeyvîna Pîsagor a bi Zerdeşt Pêxember re-6-

 

PÎSAGOR- Belê ew deyndarên te ne ji ber ku bûne pêlîstoka te.

ZERDEŞT- Heger bo çalakiyek  derketî ber rojê, divê serê gel bikî ber, wer nekî bi te re pevdiçe. Orpheus û Anachars bîîne bîra xwe. Jinên Trakî û zarên Îskîtan ew pirtî pirtî kirin, ji ber ku ev her du zana lîstikên siyasetê  nedixwestin.

PÎSAGOR- Tu tûj î.

ZERDEŞT- Qencî tenê heye. Aqlê rahîban nabire ku roj bi roj gel wan ji mejiyê xwe davêje, ew ê an rastî bêrûmetkirinê  bên an jî bên jibîr kirin; û seray amadekariya xwe didît tiştên ew ji dest dide dîsa bike ya xwe. Roj bê ew ê hin cezayên biçûk li min bibirin lê, ez ê wan paxiş bikim. Bi cih girtina li cem kurmîr, bi piştgiriya heman dozîê ez hişê gel tînim serê gelê ji ber yekrengiya îbadetên berê gêjbûyî şiyar dikim,  tînim ser hiş. Ez wî bi qurbangehan (gorîgeveh) girê didim. Mexsed û mirazê min ew e ku ji van gorîgehan kehanetên wer derkevin,  şah û mîrên herî mezin bilerizînin.

      Belê ! Ez dixwezim Darîos bi xwe jî bibe amûrê min, bona ku ez bikaribim ola xwe ragihînim hemû hêzên cînar. Ji ber ku ez bi gerdûnîyatiya ola xwe bawer im. Ji ber ku ez wê hewngirîtir(rasyonaltir) ji yên din bêhtir layîkê mirovan

Bo xwendina dûmayîka hevpeyvînê, ji kerema xwe re lînka jêr bitikînin.

https://mamostemaruf.blogspot.com/2021/02/hevpeyvina-pisagor-bi-zerdest-pexember_33.html

 

Hevpeyvîna Pîsagor a bi Zerdeşt Pêxember re -7-

 

PÎSAGOR- Ez şer raber dikim. Wê pir xwîn birije.

ZERDEŞT- Ma ti ol heye hîmê wê bi cendekan ve bi hev ve nehatibe girêdan ?

PÎSAGOR- Zerdeşt! Plana te min mejiyê min serobino dike, jê dilerizim.

ZERDEŞT- Tu tenê zana yî. Zana têra qenckirin û serfiraztirkirina netewan nake. Ev şerf ya mirovdewletan e.

PÎSAGOR- Ez ê tu car nebim xwedî behremendiyeke (qabilîyet) wisa.

 

ZERDEŞT- Ji Ekbatana (1)van sêrbazên zana çi qencî peyda bû?  Zanîna wan a kûr bêxêr û ber e, ji wan re jî nabe. Navê wan tenê sînorên çiyayên ku ew lê bi aramî dijîn derbas kiriye lê xêra wan ji dinyayê re qe tine, lewma jî ji dûrî ve baceke ji giramiyeke (rêzdarî) sar pêkhatî dike para wan. 

Liv û tevger him  giyana xwezayê ye him jî ya civakê ye. Niştecihên ser erdê dixwezin bên livandin. Bi hêviya dîtina tiştên çêtir dixwaze hin xeteran bijî. Mirov bi hev dikevin, li hev diqelibin wer sererast dibin. Ez bi çepikan xubara sedslan dawdişînim.

PÎSAGOR- Zerdeşt Arhîman jî bûya wê ji gotina te zêdetir tişt negota. Gelo mejiyê te loma bi şewat e...?

RDEŞT- Pîsagor, heger cewhera  qenciyê qasî xerabiyê çalak, wêrek û zexm bûya dê dawî li serdestiya wê bihata. Nebaş bi têra dilê xwe  qencan lerizandin; îca dor dora qencan e wan bimelisînin.

Berdewamiya gotşna Zerdeşt- Belê, bîrdoziya min ev e. Ji xwîneke ji ya tê xemsartir xwe daye der. Ne di destê min de ye ez biawyek din binêrim  û tevgerim.

PÎSAGOR- De bi xatirê te nûsazîparêzê Urmiyê.

ZERDEŞT Zerdeşt- Bi xatirê te, xeşîmê Tebê.

Bo xwendina dûmayîka hevpeyvînê, ji kerema xwe re lînka jêr bitikînin.

https://mamostemaruf.blogspot.com/2021/02/hevpeyvina-pisagor-bi-zerdest-pexember_26.html

 

---------------------------------------------------------

(1)Navê berê yê Hemedana paytexta Împaratoriya Medan.

(2) Zerdeşt xwedî mejiyekî ewçend germ bû ku kê  destê xwe bida serî, di cih de vedikişand