12.10.2012

Gelo ji Îmraliyê petrol bipijiqiya?



Gotineke pir xweş  a mirovek baqil he ye, dibêje :   pere bişopîne; tu yê rastiyê bibînî”.
Deh  sal dike ku ez bi vê gotinê hesiyame.  Li ser wê pir hûr û kûr bûm. Di jiyana xwe de min kî û kê nas kiribe di hişê xwe de biriye aniye, dilsoziya wan bi vê gotinê pîvandiye; binê wan kolandiye; caniktî û camêriya wan  wan ceribandiye...
Dîsa li vê dinyayê – ya ku 52 kiriye ez lê mêvandarî dikim- şeş rastiyên min hebûn; min yeko yeko her şeşan jî  kuştin; dudo yên nû xistin şûna wan:
<1-Kurd netewek bêsiûd e; heta ew  li her parçeyan şiyar nebe; tifaqa xwe neke yek bi mirazê xwe şad nabe.
<2-   Bo pergala kapîtalîst a navneteweyî  çav û rû tune ye. Berjewendiyên aborî  nîn be bavê xwe jî nas nake. Ol û mezheb, bîrdozî û dilsoziya wê tenê pere ye. Bavê te be jî, kes û kesayetiyên ku   vê pergalê red nekiribin divê tu jî wan nas nekî.  Gava tu bala xwe  tûj bidî  kar û bar û rabûn û rûniştandin û ken û giriyên wan, emrê Xwedê ye, tu yê teqez ji wan bihna pere hilbidî.

Çend meh beriya kongreya AKP’ê , hevalek min ê zarokatiyê hat Stenbolê. Min wî hevalî li bajarek Anatoliya Rojava, di destpêka salên min ên di îmam xetîbê de,  di  xweş heyam û dewrana xwe ya dûrî derd û kulên Kurdbûnê de nas kiribû. Piştî, hema bigire, çil salan numreya têlefona min bi awakî bidest xistibû û hatibû dîtina min.

Vir de wê de em axivîn. A rast ew axivî min lê guhdarî kir:

“par, şîrketa Dengî mîr firat îhaleya  kişandina (neqliyeya) madenên  Bîgadîçê stendibû; bajarê Balikesîrê tev rabû ser piyan. Ma kesî  Balikesirî dikare biçe li Amdê, an li Şirnexê karek  bike? Ew  çima hatiye van deran, dike nanê wan ji wan bistîne! Dengîmîr dît ku nikare , wê tiştek neçê bê serî, dest ji vî karî berda û reviya”.
“Mehdî Eker çi derfetên dewletê hene dide Amedê û bajarên din ên Kurda; lewma cotkar û sewlvanên herêmên din pir feqîr ketine”

“ Kekê min ê mezin H...  dest ji kar û barên aboriyê  berdaye, dixwîne, nimêj û taheta xwe dike di ber re pirtûkan dinivîse.  Yek caran nazir û parleman tên serdana wî. Ew bi hev re qala tiştên paşperdeyê dikin; mirov şaş dibe dimîne “.

Dît ku ez guhdarekî  sernerm im; dor anî  siyaseta kûr. Ew ji min dernedixist ku ez ne hevalê wî  yê zarokatiyê yê çil  sal berê; ew ê bi nijadkî Kurd, bi jiyankî Tirk im; lewre dev bi dayîna pesnên Tayîp kir. Bi ya wî Tayîp,  bo vî miletî ( navê netew bilêv nekir ku ez jî bikevim nav keriyê)  piştî heştê salên reş û tarî dayîna Xwedê  bû. Ew ê dawiya dawîn tevahiya umetê bîne cem hev; ji dewleta Osmaniyan xurtir û firehtir û têkûztir dewleteke nû ava bike.  Ma Xwedê di Qurana pîroz de negotiye ku ew ê teqez nûra xwe ( li her deverî) heta dawîn belav bike? Xeynî Kurdên cudahîxwaz, xeynî elewiyên pêxembernenas, xeynî Şiîyên xwedî baweriyên şaş, bi destûr û  hêza Xwedê li ber vê yekê tu astengî  tune. Çawa ku bi alîkariya Rebê Alemîn ew vê dewletê ji destê Kemalîstan derxistibe, dê ew ê umeta Mihemed jî ji van kafiran rizgar bike. Hin  misilmanên xwedî baweriya ( îman) lawaz dibêjin ev ne pêkan e! Xwedê teala çawa ku mejiyê hin kafirên wek Ahmet Altan, Ali Bayramoğlu, Etyen Mahçupyan  tevlihev kir û wan kir piştgirê Tayîp, îro Obama jî kiriye piştgir û alîgirê Tayîp ”
( Bi vê hevoka dawîn ez çûm Batmana 92yan. Wê demê xwendekarekî min ê bubû hîzbulayî  ji min re gotibû polês û hin mirovên dewletê rasterast alîkariya me dikin. Li ser vê gotina wî,  min  şîretan lê kiribûn û gotibû; “ev dafikek mezin e ku dewleta Tirk daniye ber we û ber me hemî Kurdan ”. Wî jî wek vî hevalî li min vegerandibû gotibû; Xwedê, ku kafir bin jî hin kesan şaş dike û dike alîkarê bawermendan)

Hevalê min ê xweşxeber, ji helîmî û selîmiya min a “bi zorî”, ji sernermiya min a dişibî ya mirîdekî  jidilê xwe sax” hey diçû doş dibû:

“- Kes rast nizane li Sûriyê çi diqewime! Dîsa di serdanekê de wezîrek pir hêja û zana ji kekê min re dibêje; ez jî ji te re tenê dibêjim, Tayîp, bi alîkariya Yekîtiya Ewropayê û bi ya  Dewletên Yekbûyî yên Amerîkyê  ( hevalê min negot ev projeyek emperyalîstan e. Çer hebû Xwedê hemî kafiran şaş kiriye, çav li wan girêdaye  û kiriye sazûmankarên  Dewleta Osmaniyan a bi dilê Tayîp)  dixwest tevahiya nefta welatên xwedî baweriya ehlê sinet (sunî) û wel cemaet di axa Sûrîyê re bi lûleyek “deh caran li ya Misûl –Kêrkûkê  û li ya Bakû Ceyhanê” bikişîne bîne Tirkiyeyê; di wir re jî bide Ewropayê. Bi vê projeyê ew ê bandora Rûsya’yê – bandora ku ji firotina Petrol û gaza xwezayî  pêk tê – ku li ber yekîtiya Misilmanan dibe bendav ji holê rakiriba.  Lewre bi Beşer Esed re (negot esat) di serî de dostanî danî, ket qalikê wî, ( bi tirkî got kafakol) lê Esedê rafizî nexwestiye xweş têkiliyên xwe yên bi Rûsyayê re xera bike. Tayîp sê meh şûn de pêlî bişkoka şer kir. Esed têdernexist ku Tirkiye dikare li tevahiya welatên Rojhilata Navîn tevlihevî û aloziyan derxe; agir bi ser wan de bibarîne. Ew î Osmaniyan jibîr kiriye”
Min wekî kesekî ecêbmayî û guhlêdirêjbûyî serê xwe hejand û di ber xwe de keniyam. Min xwe amade kir ku bersîvek qenc bidimê; hûrik hûrik jî tinazên xwe pê bikim...  Min nalet li çavê şeytanê kor anî; hişê xwe da serî... Lahzekî fkirîm. Min di dilê xwe de got “ bila bikeve cezbeyan. Di kîsê wî de çi hebe bila serbest bide der. Cardin yekî weha yê dûrî takîyekariyê,  dûrî durûtiyê zû bi zû bi destê min nakeve. Bê hemd ji devê min derket; min got :
“Elah û Ekber!”

Li ser Elahûekbera min a ji nav dil û Kezeban firyayî  ji berê pirtir bi kelecan dev bi xeberdana xwe kir; tirpana Tirkî  da dest û pêde çû:
“ Barzanî baqilî kir ku li ber bayê Eset û Malîkî û Rûsa neket. Ew dizanibû ku heke li pişta Tayîp ranebûya, nebûya alîgir û şirîkê wî, wê çi bihata serî! Îro çi nefta di bin axa wî de heye bi bihayek herî erzan  dirijîne Tirkiyeyê. Ez tiştek ji te re bibêjim; ne ji nefta Barzanî bûya, wê aboriya me ji ya Yewnanîstanê jî xeratir bubûya; dê em ê biçûna çem û çem! ( Hêj kesî nizanibû ku wê Kek Mesûd beşdarî Kongreya AKP’ bibe) Tayîp ferman daye ku  Barzanî jî bo kongreyê bê vexwendin...
Rast ne rast... Ez derewînê devê wî hevalî me... Bi hatina Kek Barzanî ya bo kongreyê re hin Kurdên me jî bi cezbeyan ketin û dest bi nirxandinên kûr kirin
-AKP dixwaze pirsgirêka Kurd   ne bi PKK ya çepgir re, bi KDP ya demokrat re çareser bike; lewre Tayîp Kek Mesût anî Enqereya rengîn û wî derxist pêşberê raya giştî ya Tirk û Kurd û ya Cihanê... Bimire PKK; bijî KDP û AKP!

-Ev cara yekem e ku di kongreyek partiyên Tirka de bi Kurdî, bi serde jî bi Kurmanciya jorîn hat axaftin! Di kongreyên PKK û BDP de gelek siyasetmedarên Kurd bi Tirkî diaxivin. Tayîp, camêro,  bo doza Kurdî , bo zimanê Kurdî zêrê zêrîn e! Bijî Tayîp; Tu qe nemînî Ocalan!
- Kek Barzanî yê serok pêşmerge,  ji alî Cihanê ve wek serokê rewa yê tevahiya Kurdan tê pejirandin; Ocalan ji ber gerîlatîheziya xwe bûye dîl û hêsîrê Îmraliyê, lewma nikare serokatiya Kurda bike. pêşmerge in; Gerila aout! ( Xwedê bela min ji ber lingên min bide! Min kerran bi guh kir. Ev gotin hêj nehatibû hişê hinekan, piştî vê nivîsê ew ên wê jî bixin nav ferhenga xwe ya dijbertiyê)
Piştî saetek, beriya xatirxwestinê hevalê min sedama hatina xwe ya Stenbolê jî, sedema serdana xwe ya li min rebenê Xwedê jî da der:
“ -Saxdiç (kirîvo), min kaniyek rûnê zeytûnan  a pir qenc û erzan bidest xistiye. Bi alîkariya te ez dixwazim  vî rûnî li Stenbolê bifroşim. Ez dizanim tu binyad kurd î( Kurd kokenlî) ; ez fikirîm bo ketina bazara Stenbolê tu ji hevalên din çêtir î. Bi vî xweşbazirganiyê dê tu yê jî  kar bikî ez ê jî”.

Kin û kurt, ew î dixwest bi min re tifaqa xwe çêke û ji Balikesîrê lûleyek rûnê zeytûnan bikişîne Stenbolê... Min lê vegerand û got: “ Hevalê delal, tu dizanî ji ber Şerê li Sûrî  tevlihevî ye; çi dibe çi nabe kes pê nizane. Piyasa û bazar li benda serkeftina Tayîp sekinîne. Ez dibêjim em jî şîrketa xwe, bi destpêka lûleya neftê ya Tayîp,  ya di ser Sûriyê re wê bê, saz bikin wê çêtirbe. Ew roj wê ji me re bibe roja cote dîlanê ”

Ew, ji ber  bêdililiya min paş stûyê xwe xwirand û çû. Ez li çayxaneyê bi tena serê xwe mam. Min serê xwe kir ber xwe, bi xema dilê xwe, pere şopand, kûr û dûr çûm.  Çûm,  çûm li girava dêris û kavil a Îmraliyê derketim ser rûyê erdê. Gelo hucreya Birêz Ocalan parçeyek azad a Kurdistanê bûya û derbûya û jê neft bipijiqiya ew jî niha ne azad bûya?    
                                      Mamoste Marûf


Hiç yorum yok:

EZ ÇAWA 4Ê GULANA 1961’AN Jİ DAYÎKA XWE BÛM?

  Salên salixa ji dayîkbûna min didin, salên bi cih kirina serweriya komarê bû.   Ji Enqereya kambax wêdetir demokrasî û azadiyeke nîvçe, li...

Nivîsên zêde hatine xwendin