Gula Axa*

                                                           

        Mamoste Marûf

Axa, şitlê gulekî pir meqbûl tîne, dide baxçewanê xwe û di baçeyê koşka xwe de li cihê herî berbiçav dide çikandin. Baxçewan jî deh caran  şîret dike:
"Nebî nebî ti mirov û ajal gula  min bihn neke ha..!"
Di ser re dem û demsal dibuhure, bihar t,  dar bi gul dixemile.

Rojek ji rojan axa bala xwe didê pelên gulên wî tev weşiyane.
Pir li ber dikeve. Gazî baxçewanê xwe dike, bi ser de diqîre, bi hêrs dipirse:
-Gulên min kê bihn kir..?"
Baxçewanê reben bi dengekî ricifok; "wele axayê min, bilbilek hat, bihn kir û çû"
-Xwedê ji bilbil re nahêle...!

Çendikî şûn de rojekê baxçewan hey dibîne cendekê  bilbil di devê marekî de ye.
Diçe cem axa û hal meseleya bilbil jê re vedibêje.
Axa jê re dibêje:
- Ji mar re jî namîne û dengê xwe dibire.

Ez bibêjim heft roj, hûn bibêjin hefteyek şûn de, baxçewan di baxçe de dixebite, ji nişkave ew mar li lingên wî dipiçike. Bi bêra di destan de lê dixe wî marî dikuje û bi lez û bez diçe cem axayê xwe, bi quretî dibêje:
-Axayê min, min ew mar kuşt..!

Axa, çavên xwe dikute çavên baxçewan:
- Ji te re jî namîne..!
Baçewan dibîne ku axa dê wî jî bikuje, an bide kuştin, weha lê vedigerîne:
"Axayê minê delal, tu min nekuje, bila ji te re bimîne"

*Çîrokeke gelêrî ya Kurdên Serhedê, ya ji ber devê Îbrahîmê Nadirê Tekmanî girtî.

Axbarîkê min, te çi kir...!???

Hayko Bagdat çend roj berê nivîseke balkêş û bertekkêş a bi ser navê “ Piştgiriya Muharrem Înce” nivîsîbû. Min jî ew xwend.

Wek piraniya ronakbîrên dijber,  Hayko jî bi dîtin û tehm kirina piçekî  azadî, hevsar ji serê mejiyê xwe avêtiye. Digel ku li çend zinar û latan qelibîye û  çend birîn  lê vebubin  jî, bi ya min Heval Hayko serkeftî ye. Civaka me şev û roj qala wî dike...

Wî bi hevoka Muharrem İnce ya “ Ger ne ji Atatirk bûya, wê navê me bikirana Yorgo” dest bi nivîsa xwe kiriye.

Di vir de pir şa bûm, min got;  wele Hayko, di dilê min de çi kul û birîn hene wê bide der!

Wê heyfa dayîk û dapîr,  bav û kalan jî bide ser...

Paşê reklama HDPê ya “ em tev HDPyî ne û peyva Selahattîn ya “ her hilbijêr şirîkê me yê siyasî ye” dike bîra me û xwe jî  wek HDPyî  binav dike (ji erdê heta ezman heqe wî ye) lê,  di şûna “ez ê HDPyî weha bikim de ” de,  dibêje  “em HDPyî ” û  berdevkiya  HDPê  dide pişta xwe.

Di bin vî barê giran de dibêje; “em HDPyî, di ti tûrekê de deng nadin Tayîp, Qiliçdaroxlî, Muharrem, Meral û Perînçek...!” 

Her çiqas ez li ber ketibim û min di dilê xwe de gotibe; “ Heyran, Haykoyê me  di vir de xeletî kiriye, hêj virnî ye, ev barê berdevkiyê  ji serê wî mezintir e, nikare ji binî derkeve”

Dîsa jî ez tevlî nêrînê wî bûm; Axbarîk( Bira)  ji orta kitêbê dibêje. Divê HDP bi tena serê xwe  li ber xwe bide, înat bike ku bikaribe vê dahfika “ bi du parti û bi du enî ” ya 100 salan  biruxîne.

Belê,

yek reş yek spî,

yek Tirkomisilman, yek sekûler bixwiyê jî,

her du enî  jî yekperest ,

her du jî  faşîst ,

pişafker ,

komkujîparêz û  kedxwur û heramxwur e...

Divê HDP dudilî neke, vir de wê de netewişe, neheje. Wek xwe, li ser rastiya xwe bimîne ku bibe alternatîf. Bibe hêviya hemû gel û bawerî û çînên derbxwurên vê pergala zalim...

Qasek şûnde, min hey dît Hayko bi vî barî jî nemye, barê Birêz Ocalan û yê Selahatîn jî pişt dike: “Ew bibêjn dengên xwe bidine wan jî,  em nadin...!”

Gotineke barkêşên Kurd yên Sîrkeciya Stenbolê  ket bîra min ; “ heger  barekî giran yê ji hêz û quweta xwe der pişt bikî, ji devê te na  ji  q.. a te deng derdikeve...”

Hîzbula an Partiya Tune

Ez ê bi munasebeta piştgiriya HÎZBU-LA (HÛDAPAR)ê ya bo AKPê çend  gotinan bikim.

 Ev 28 sal in bi zanetî di şûna HÎZBULLAH DE dibêjim "HÎZBU-LA"

HÎZB=Partî, LA=Tune, ango partiya tune.

Li Kurdistanê ev bîrdozî jî, Bingeh, zemîn û girseyeke bo avakirina vê partiyê jî tune bû.

Ew ji ku derket?

Li Kurdistanê Îslamparêz hebûn lê, bingeha partiyeke "nav ji partiyeke ŞIÎ deynkirî, bîrdozî ji kevneşopiya îslama sunî cuda" tinebû. Îslamparêz tev ji "Mîllî Goruş"ê peyda bubûn, ew heta dibêjî ji bîr û bîrdoziya wan dûr bû...

Ev partî, tevger projeya dewletê bû û piştî darbeya 1980 yan li Kurdistanê xist meriyetê.

 Pêşeng û sazûmankarên pêşî  "Kurdkokenliyên" Meletî û Elezîzê bûn. Piştî xebateke çen mehan a di hucreyan de, li hemberê dibistanan bi vekirina dikanên pirtûkfiroşiyê (Mektep) nasiya xwe dan ciwanan.  Her çiqas xwe ji doza Kurdî şûştibin jî, Bêhna Kurdbûnê hêj ji wan dihat, hêj peyvên "lolo, bira" jibîr nekiribûn.  lewre zarên oldar ên Kurd  zû bi wan xapiyan.

Polîtîkaya Hîbula  li ser hîferaseta Evdilhemît hatibû avakirin. Wî sed sal berê di guhê serokeşîran de dixwen digot; "Ermenan bikujin, nexwe Kurdistan wê bibe Ermenîstan haaa!" Serkêşên Hîzbula, di vê sloganê de guhertîneke piçûk kirin: "PKKyîyan bikujin, Kurdistan wê bibe kafiristan haaa!"

Ev partiya di rastiyê de "tune" bi armanca “di bajar û bajarokan de fetisandina Tevgera Azadiyê” hatibû damezirandin. Ji ber ku li çiya û li gundan  dewlet ketibû tengasiyeke mezin.

 Dewletê gundên welatparêz vala dikir, gelê fedakar li bajaran bicih dibû. Gere rê li ber çalakiyên bajaran bihata girtin. Dewlet û Hîzbula dest bi nêçîra welatparêzan kir. Geh yekî geh yê din dikuşt, direvand,îşkence dikir. Hevkarî eşkere bû...!

Min ji xwendekarekî xwe yê Hîzbulaçî yê  li Amedê di fakûlteya Hiqûqê de dixwend pirsî: Lawo, her kes bi çavê serê xwe dibîne ku Hîzbula bi dewletê re tevdigere, hevkarî dike, hûn  çawa nabînin?

Bersîv:

"Mamoste hûn vê yekê fêm nakin: Leşker û polêsên misilman hene. Çawa ku hûn  bi çepgirên Tirkan re hevkarî dikin,  em jî bi wan re... Ma ev ne normal e...?"

Belê zarokên Kurda bi misilmantiyê xapandin.

Encam:

Di salên 90an de wan  tevî hêzên dewletê dest bi êrişan kirin:

Bi hezaran welatparêzên fedakar, her tiştê xwe di riya azadiyê de dabûn kuştin, birîndar kirin, ji Kurdistanê derxistin.

Bijîşk, mamoste, endizyar, karsaz, bi deh hezaran Kurdên dilşewat ên ji metropolên Tirkan bo xizmeta gelê xwe  vegeriyabûn Kurdistanê  dîsa revandin metropolan. ( Ez jî di nav de)

Hêviya gel ya bo azadiyê qels kirin, rê li ber xwepêşandanê girsehî yên bajaran birîn, dagirkerê êdî nikaribû li bajêran jî hespê xwe bibezîne, azadiyeke mezin bidest xist.

Herî dawî Hîzbula,  bi hevkariya bi AKPê re careke din bi me da zanîn ku ew partî di rastiyê de TUNE ye, proje ye, hespê Trûvayê dagirker e....